W dzisiejszym wydaniu Dziennika Gazety Prawnej (nr 72 (4219)) urzędnicy z GIODO i prawnicy, w tym radca prawny Katarzyna Księżniak-Kosmala prowadząca Kancelarię INSOLENS w Warszawie na stronie B6, komentują istniejący stan prawny odnośnie monitoringu stosowanego przez komunikację miejską, szpitale, banki, centra handlowe, wspólnoty mieszkaniowe itp. oraz zagrożenia dla naszej prywatności wynikające z takiego monitoringu.
Radca prawny Katarzyna Księżniak-Kosmala zwraca m.in. uwagę na okoliczność, iż w obowiązującym stanie prawnym istnieją jedynie szczątkowe regulacje odnośnie nagrywania obrazu i dźwięku (czyli tzw. monitoringu), odnoszące się do wybranych przez ustawodawcę podmiotów, którymi jest on szczególnie zainteresowany czy to z uwagi na kwestie bezpieczeństwa (imprezy masowe), czy interes fiskalny Skarbu Państwa (kasyna). Podkreśla również, iż rejestracja wizerunku osoby fizycznej i nagrywanie jej głosu przez tzw. osoby trzecie względem monitorowanego to niewątpliwie ingerencja w jego życie prywatne. Tymczasem konstytucja gwarantuje każdemu prawo do ochrony prawnej życia prywatnego. Zdaniem radcy prawnego Katarzyny Księżniak-Kosmala wydaje się zatem, że wszelkie miejsca, gdzie odbywa się monitoring, powinny być odpowiednio oznaczone, tak by osoba wchodząca w obszar monitorowany miała o tym wiedzę, a jej wejście na ten teren stanowiło świadomą, dorozumianą zgodę na tego typu ingerencję w jej prywatność. W ocenie radcy prawnego Katarzyny Księżniak-Kosmala niewystarczające będzie przy tym, w przypadku nagrywania w ramach monitoringu zarówno obrazu, jak i dźwięku, oznaczenie monitorowanego obszaru wyłącznie informacją o treści ” Obiekt monitorowany”. Zwłaszcza, że nagrywanie dźwięku ma charakter bardziej inwazyjny niż nagrywanie obrazu, zbliżając się wręcz w swoim charakterze do podsłuchu rozmów telefonicznych, który jest przecież dopuszczalny tylko w enumeratywnie wskazanych przez ustawodawcę przypadkach.
Należy też mieć na uwadze, że zebrane w ramach monitoringu dane mogą być następnie udostępnione sądowi lub prokuratorowi na ich żądanie, a w przypadkach niecierpiących zwłoki – także na żądanie Policji czy innego uprawnionego organu, np. Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (jeśli mogą stanowić dowód w sprawie karnej przydatny do wykrycia sprawcy czynu luba ustalenia przyczyn i okoliczności przestępstwa). Co więcej, jeśli monitorujący na podstawie analizy materiału zebranego w toku monitoringu uzna, że może on świadczyć o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, to ma on obowiązek zawiadomić o tym prokuratora lub policję. To zaś w naturalnej konsekwencji pociągnie za sobą ujawnienie materiału z monitoringu owym organom.
Zachęcam do lektury!
Najnowsze komentarze