Umowa o pracę to cenna rzecz. Jednak niekiedy pracownikowi bardziej opłaca się szybko z niej zrezygnować i np. złapać inną, atrakcyjną pracę – bo akurat nadarza się okazja. A tu niestety, może się okazać, że okres wypowiedzenia naszej umowy trwa np. aż 3 miesiące – a my nie możemy czekać. Oczywiście najkorzystniej jest wówczas spróbować dogadać się z pracodawcą i rozwiązać umowę o pracę za tzw. porozumieniem stron. Niekiedy jednak pracodawca nie chce pracownika „wypuścić” przed upływem okresu wypowiedzenia, bo mu się to nie kalkuluje. I wtedy zdarza się, że pracownik, w emocjach, rozwiązuje umowę o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia – czyli w tzw. trybie natychmiastowym – powołując się na „ciężkie naruszenie przez pracodawcę podstawowego prawa pracownika polegające na… – i tu pracownik wpisuje konkretną sytuację ze swego pracowniczego życia ” (podstawa z art. 55 § 11 Kodeksu pracy). Niestety, owo „ciężkie” naruszenie może w istocie okazać się błahym naruszeniem, lub naruszeniem którego w istocie nie było, bądź też może dotyczyć prawa pracownika, które akurat nie ma charakteru podstawowego. W takiej sytuacji pracodawca może – w pełni legalnie – dokonać kontrataku i domagać się od pracownika … odszkodowania. Na szczęście wysokość odszkodowania, którego ma prawo domagać się pracodawca, jest limitowana przez prawo. W przypadku gdy umowa o pracę była zawarta na czas nieokreślony lub na okres próbny – odszkodowanie wynosi równowartość wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. W przypadku zaś gdy umowa była zawarta na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy – odszkodowanie wynosi równowartość wynagrodzenia za okres 2 tygodni. Tym nie mniej takie pochopne rozwiązanie umowy o pracę może być przykrym i dotkliwym finansowo (nie mówiąc o kosztach ewentualnego procesu sądowego i czasie traconym na stawiennictwie na rozprawach) doświadczeniem.
Najnowsze komentarze